ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ

Οι κατασκευές μας το 2010 και το 2011

ζωγραφισμένα αυγά με διάφορα σχήματα μετά κολλάμε στο κανσόν

αυγοθήκες από γιαουρτάκια

καλαθάκια-παπάκια

τα φαναράκια μας και το καλάθι-κότα

κάρτες με αυγό από τσόφλια αυγού!

Γιατί ο μπαμπάς δε με παίζει, δεν μ’ αγαπάει;

Γιατί ο μπαμπάς δε με παίζει, δεν μ’ αγαπάει;

Κυκλοφόρησε πρόσφατα, τουλάχιστον εγώ τώρα το διάβασα, ένα email που αναφέρεται στην έκθεση ενός παιδιού του δημοτικού με τον τίτλο «τι ευχή να κάνω στο Θεό». Το παιδάκι λοιπόν ευχόταν να τον κάνει ο Θεός τηλεόραση(!)  για να περνάει μαζί του πολλή ώρα ο μπαμπάς του, όταν γυρνάει κουρασμένος από τη δουλειά,  να το προσέχει, να το ακούνε χωρίς διακοπές και να το παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάει. Να αφήνει η οικογένεια τα πάντα μόνο για να περάσει λίγη ώρα μαζί του και να το θέλει ο μπαμπάς του όταν είναι λυπημένος ή στενοχωρημένος, αντί να το αγνοεί. Η δασκάλα που διόρθωνε την έκθεση έκλαιγε και όταν την ρώτησε ο σύζυγός της τι συμβαίνει, του έδωσε να διαβάσει την έκθεση.  Ο σύζυγος σχολίασε « τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί» και η δασκάλα του είπε ότι αυτή η έκθεση είναι του γιου τους!!!

Πιστεύω ότι δεν χρειάζονται σχόλια. Πόσοι από μας δυστυχώς φερόμαστε έτσι αδιάφορα . Γυρίζουμε κουρασμένοι από τη δουλειά, το κατανοώ αυτό, αλλά δε φταίνε τα παιδιά . Γιατί βρίσκουμε χρόνο για την τηλεόραση, τον υπολογιστή και την εφημερίδα και όχι για τα παιδιά μας; Ας ασχοληθούμε λίγο περισσότερο μ’ αυτά. Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος αρκεί να είναι ποιοτικός και ουσιαστικός. Σκεφτείτε το.

Άποψη για την παροχή εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο

Άποψη για την παροχή εκπ/σης στο νηπ/γείο.

Καλό φθινόπωρο!!! Επάνοδος από τη θερινή ραστώνη στους ρυθμούς της καθημερινότητας. Από τους άδειους σχεδόν δρόμους στην πολύβουη κίνηση. Από τις ράθυμες μέρες των διακοπών στην υπερκινητικότητα που απαιτεί η επιστροφή στη δουλειά.

Και φυσικά στα σχολεία, τα οποία φέτος ειδικά ακούμε από επίσημες πηγές ότι θα διανύσουν τη δυσκολότερη χρονιά των τελευταίων ετών! Δηλαδή πότε ήταν εύκολη; Το ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα ήταν πάντοτε στα κάτω του δεν χρειάζεται να το αναπτύξουμε εδώ, είναι γνωστό σε όλους. Πρόκειται για μια χρονίζουσα παθογένεια, που έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα. Μεταρρυθμίσεις επί μεταρρυθμίσεων οδήγησαν στο πουθενά και ύστερα από ανακατατάξεις και αντιδικίες γυρίζουμε πάλι στα ίδια. Το ελληνικό σχολείο συνεχίζει να κινείται σε ένα μίζερο κλίμα, παρά τις όποιες προσπάθειες, που γίνονται κατά καιρούς, για βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας του. Ειδικά στο νηπιαγωγείο που εξακολουθεί να είναι ο φτωχός συγγενής της εκπαίδευσης.

Βέβαια δεν πρέπει να γκρινιάζουμε μόνο. Έχουμε ένα νέο σχετικά αναλυτικό πρόγραμμα, μια προσπάθεια να κινητοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί και την ευχέρεια να διαμορφώνουμε το πρόγραμμά μας σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και τα βιώματα των παιδιών χωρίς να έχουμε το βάρος μιας συγκεκριμένης διδακτέας ύλης και περιεχομένων μάθησης.

Όμως όσο και να είναι καλές οι προθέσεις των νηπιαγωγών πρέπει να έχουν και το κατάλληλο περιβάλλον και υλικό. Δεν είναι δυνατόν να στριμώχνεις 25 παιδιά, ακόμα και σε ολοήμερο τμήμα, σε άθλιες αίθουσες χωρίς υποδομές και να απαιτείς από τον εκπαιδευτικό να δράσει επιστημονικά και δημιουργικά. Δεν είναι δυνατόν να είναι απλήρωτο το τηλέφωνο, το ρεύμα ή το φυσικό αέριο και να μην μπορείς να έχεις το ανάλογο υλικό επειδή η σχολική επιτροπή του δήμου δεν έχει δώσει χρήματα. Εκπτώσεις να κάνουν αλλού, όχι στην παιδεία! Όσο ικανός κι αν είναι ο εκπαιδευτικός, χρειάζεται και τα κατάλληλα εργαλεία.

Ας σκύψουν λίγο οι ιθύνοντες πάνω από τα προβλήματα του ελληνικού σχολείου και δη του νηπιαγωγείου γιατί, τους αρέσει δεν τους αρέσει, εκεί μπαίνουν οι βάσεις όλης της εκπαίδευσης και φυσικά της προσωπικότητας και των ικανοτήτων των αυριανών ενηλίκων. Καλή χρονιά!

Γιατί αγαπάς περισσότερο τον αδερφό μου;

Γιατί αγαπάς περισσότερο τον αδερφό μου;

«Σ’ αυτόν κάνεις όλα τα χατίρια.» «Όλο το γιο σου υπερασπίζεσαι.» «Εμένα κανένας δε μ’ αγαπάει.»  Λόγια των παιδιών που τα ακούμε συχνά οι περισσότεροι. Λόγια που τ’ ακούμε συνήθως από τα μεγαλύτερα αδέρφια αλλά πολύ συχνά και απ’ τα μικρότερα. Κατά πόσο έχουν δίκιο;

Η ζήλια μεταξύ των αδερφιών είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που παρουσιάζεται μόλις γεννηθεί το επόμενο παιδί της οικογένειας, οπότε το προηγούμενο χάνει την αποκλειστικότητα. Όλα τα παιδιά νιώθουν ζήλια. Δεν υπάρχει παιδί, το οποίο δε ζηλεύει το αδερφάκι του, γιατί το ‘χω ακούσει κι αυτό. Απλώς κάθε παιδί το εκδηλώνει διαφορετικά, άλλο πιο φανερά και έντονα, άλλο το συγκαλύπτει από διαφορετικού είδους συμπεριφορά. Μπορεί να είναι πιο μελαγχολικό ή ζωηρό, μπορεί να προσπαθεί να διακριθεί εκεί που βλέπει ότι το αδερφάκι του υστερεί, μπορεί να γίνει επιθετικό ή όχι. Πάντως όλα, μεγαλύτερα και μικρότερα, νιώθουν ζήλια.

Είναι πράγματι πολύ δύσκολη η θέση των γονιών σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Όσο και να προσπαθούν να είναι αντικειμενικοί απέναντι στα παιδιά τους, όσο και να προσπαθούν να δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον και αγάπη, πάλι τα παιδιά θα νιώθουν ότι «αδικούνται». Κι όχι μόνο το ένα. Και τα δυο (ή παραπάνω).

Εμείς απ’ τη μεριά μας πρέπει, παρόλα αυτά, να προσπαθούμε συνεχώς να εκδηλώνουμε την αγάπη μας, την προσοχή μας και την τρυφερότητά μας σ’ όλα μας τα παιδιά στον ίδιο βαθμό, να καθησυχάζουμε τις ανησυχίες τους και τις ανασφάλειές τους και να κάνουμε υπομονή μέχρι να μεγαλώσουν και να καταλάβουν ότι τα αγαπάμε το ίδιο. Αν και, χωρίς να θέλω να σας απογοητεύσω, πολλές φορές αυτό το συναίσθημα μπορεί να τα ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή!

Φτιάξαμε μπισκότα χριστουγεννιάτικα, κάρτες και κηροπήγια

Δεκέμβριος 2009

Μόλις γυρίσαμε φτιάξαμε και τη βασιλόπιτα της τάξης

Μίκυ, Μίνι, Βασιλιάδες...

Ντυθήκαμε Μίκυ και Μίνι και Βασιλιάδες



Βαρκούλες από πηλό

Βαρκούλες από πηλό



Πήλινοι χαρταετοί!

Πήλινοι διακοσμητικοί χαρταετοί!

Κάθε χρόνο, πριν το Πάσχα φτιάχνουμε νηστίσιμα κουλουράκια!!!

Το γλυκόσπιτό μας!!!

 Το γλυκόσπιτο μας!!!!!!!!!!!

 Κατασκευή με άχρηστα υλικά (μαρκαδόρους, καπάκια....)

Το ουράνιο τόξο της διατροφής

Για να μην πούμε το ψωμί ... ψωμάκι

15^ο Νηπιαγωγείο Γαλατσίου

Ολοήμερο τμήμα

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

«Για να μη πούμε το ψωμί … ψωμάκι»

ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2008-2009

 

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ

Το θέμα κρίνεται κατάλληλο για μαθητές του νηπιαγωγείου, παρέχει τη δυνατότητα να εξετασθεί διαθεματικά και να σχεδιαστούν ευχάριστες και δημιουργικές δραστηριότητες.

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

« Για να μη πούμε το ψωμί … ψωμάκι»

·        ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

Ιανουάριος – Ιούνιος 2009

·        ΣΤΑΔΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

-         Ενημέρωση οικογένειας

-         Έρευνα και συλλογή υλικού

-         Μελέτη και ερμηνεία του υλικού

-         Σχεδιασμός δραστηριοτήτων και υλοποίηση τους

-         Εξαγωγή συμπερασμάτων

-         Παρουσίαση αποτελεσμάτων στη σχολική κοινότητα και την τοπική κοινωνία

-         Αξιολόγηση

ΕΙΔΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

    Να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της υγιεινής διατροφής και να αποκτήσουν σωστές διατροφικές συνήθειες.

    Να μάθουν τις ομάδες των τροφών.

    Να αντιληφθούν την αξία της μεσογειακής διατροφής και ειδικότερα του ελαιόλαδου.

    Να μάθουν την αξία του πρωινού και των κύριων αλλά και των ενδιάμεσων γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας.

    Να αντιληφθούν τις βλαβερές συνέπειες της ρύπανσης του περιβάλλοντος.

    Να κατανοήσουν τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος μέσα απ’ τη επιλογή της σωστής διατροφής.

    Να αντιληφθούν τη σπουδαιότητα των βιολογικών προϊόντων και τη σημασία για το περιβάλλον της βιολογικής καλλιέργειας.

    Να διαμορφώσουν κριτική σκέψη, μέσα απ’ τη συζήτηση και δραστηριότητες, απέναντι στις διαφημίσεις.

    Να αποκτήσουν σωστή καταναλωτική συνείδηση και να συνειδητοποιήσουν τις επιπτώσεις του υπερκαταναλωτισμού.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Διαθεματική προσέγγιση

Μέθοδος project

Έρευνα πεδίου

Επισκέψεις

Καθορισμός δραστηριοτήτων με ενεργητική συμμετοχή των μαθητών

ΠΗΓΕΣ

·        Βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, παραμύθια, ίντερνετ, Μ.Μ.Ε., D.V.D και εκπαιδευτικά CD.ROΜ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Δανειστήκαμε τη βαλίτσα για την "ελιά" από το γραφείο Περιβαλλοντικής της Α Διεύθυνσης Αθήνας, είδαμε το περιεχόμενο και επεξεργαστήκαμε το υλικό.

 Χωριστήκαμε σε ομάδες: ελαιόλαδο, λαχανικά, φρούτα, ψωμί, γαλακτοκομικά, γλυκά.
Επισκεφτήκαμε τη λαϊκή με την κάθε ομάδα και ψωνίσαμε φρούτα, λαχανικά και ελιές. Φτιάξαμε σαλάτα λαχανικών για το μεσημεριανό μας και φρουτοσαλάτα για το δεκατιανό. Ήπιαμε χυμό και φάγαμε ελιές.

Παρακολουθήσαμε πρόγραμμα για το ψωμί και ζυμώσανε τα ψωμάκια τους, τα πήραν σπίτι και τα έψησαν

Με την ομάδα των γαλακτοκομικών επισκεφτήκαμε το σούπερ μάρκετ, αγοράσαμε τυριά, γάλα, βούτυρο, φάγαμε τυρί στο σχολείο κια φτιάξαμε γαλατόπιτα.

Με τις ομάδες του ψωμιού και των γλυκών επισκεφτήκαμε το φούρνο και το ζαχαροπλαστείο και ψωνίσαμε ανάλογα.

Στο τέλος της χρονιάς φτιάξαμε μπλουζάκια με το την οναμασία του σχολείου και τον τίτλο του προγράμματος με σχετική εικόνα.